El nouvingut torracollons

No tots adoptem el mot que ens encanta.

Jo he apres a viure amb més de nou contradiccions.

I tant content.

I tant.

No se com dir-ho. Vull dir: no ser com explicar-ho.

És això que no ha passat mai pel teu cap.

No sé cóm dir-t’ho.

No ho entendries.

Mai, mai, mai, ho has vist.

Al teu cervell aquestes neurones mai no ha estat encesses.

Encessos.

Nova companya d’energia circular.

Del Tico Commons.

Es tracta d’un tema d’autor.

Jo ho he pensat així.

I a més a més ho escrit en forma de novela.

I de compte.

Curt.

Llarg.

Mega curt.

Mega llarg.

Sense sentit.

Amb traducció.

Amb il·lustracions.

Desglosat.

Simplificat.

Resumit.

En twits.

En valls.

En balls.

Sense bastons.

Només enxenetes.

Aixequem la primera columna de nou.

Amb folra.

I collons.

Com pit en tenia en Tito.

Va per tu!

ALLS

Desapareció la montaña

El día D

Nunca más.

El tiempo volvió.

ALLS

Se trata de una caja WordPress: una metaestructura elemental para explicarte bien, de manera inclusiva, y con la vocación de universalidad el acceso. Porque formamos parte de una agencia pública. Y cómo tal nos entendemos herramientas de una transformación. 99 feedbackloopers. ALLS. Los voy a reclutar en 9 dimensiones diferentes. Combinaciones de 9 en 99. Por hacerlo combinatorio. Y no lineal. Este es mi matiz. Esta es mi campaña. Metastructuras regresionales hacia un pasado alternativo loopeado. Lupe. Lupita. La virgen de Guadalupa. Ma. Ito. ALLS. .  .   .    .     .      .       .        .

En 33 minutos del día D, se rinde tributo a Jesús. A partir de la reversión del tiempo y los espacios temporales, el día de hoy, el de la vuelta se contraponen, para cada uno, cada cual, y sin que esto sirva de referencia, casi pa ná.

El gesto de volver es terriblemente transformador.

Nos exige volver.

Y volver lo podemos hacer todes.

Y todos.

Y todas.

Y ahí nos encontramos todos.

En un pasado inclusivo.

Que de no existir, ahora lo bordamos.

Lo perfeccionamos.

A partir de la aceptación de lo que fuimos.

De lo que hemos vivido.

De lo que se ha dicho.

De la historia.

De la intrahistoria.

De lo que sí.

De lo que no.

De lo que cómo chingaos no.

Basta.

Basta.

Basta.

Detente.

Por ahí no vayas.

No tiene sentido.

No sigas así.

Tienes otra gran opción.

Darle el voto a la resiliencia colectiva.

Que nace en paralelo.

En otra dimensión.

En un futuro próximo.

Unas cuantas iteraciones por delante.

Por una gracia fundacional.

Por un efecto exponencial.

De los creadores de sumar, a dividir, a restar, a multiplicar… nace: potenciar.

Soc el nou d’un poble nou.

Un poble digne.

Robust.

Pletòric.

Sense por a esser.

Sóm un altre poble.

El poble d’altres.

El poble nou: Ticataluña.

Sóc la capital del mediterrani.

Un sol l’ús de la intenció.

Sóc l’efimer vot de tot el mon.

Respecte al que diem que sóm.

Sóm un gest que creu en Déu.

Un Déu que ho habita tot.

I ha baixat avui aquí.

A fer-nos anar enrere.

Perque devant tenim camí.

I ara aquí el que ens cal és procomú.

I d’allò que es diu NEW.

Això que naltros diem NOU.

I que ara fem així: 9.

Sóc el 9 d’un equip de feedbackloopers.

L’efecte d’un tir amb giribilla.

Soc la rotació de la terra en direcció contraria.

L’esforç d’un reigne per renaixer.

Sóc l’intent de pau que que vols que hi-sigui.

Sóc la veu d’un candidat que no es presenta.

La noció complerta d’una il·lusió present.

La concreció d’un pla de nou.

Un gir del texte.

Un cop de mà.

Un cop d’efecte.

Un impacte de cop.

De cop i volta.

I volta enrere.

I vota.

Voti i voti.

Vot.

Vet aqui.

Jo soc aquí.

Ja soc aquí.

Golman NEW president.

Golman NEW king.

Golman NEW candidat.

Golman NEW.

NEW.

Golman.

ALLS


feedbacklooper 9

Metaestructuras

Elaboración de reglas colectivas de buenas prácticas

Comunidad 99

99 sitios fundacionales

99 surrealidades

Delante: ustedes.

Realidad.

Surrealidad.

(Su)realidad.

Egoismo

Virtud colectiva asimilada en la poética de una lengua nueva: ticatalán.

Sóc aquí.

Ja.

No ho diré.

Pero als teus ulls, ho sents.

Ja . . . . . . . .

Et sobra un punt.

Has d’escollir.

Matar al 3 o al 6.

Nou.

Tant sols són nümerös.

Nöüs. . . . . . . . .

Hidding.

Waiting.

Waiting for the artist.

The futbolartist.

Here.

This is it.

This is me.

We are launching a NEW ride.

This is another dimention.

Do you want to join?

FuckyÄ

OH, MÄÏGöL

Öh, maigÑol.

ÑOL


You cut.

You say it ends.

There’s more to it.

Multiversally.

There was no other way.

This here is where ünïqüë goes.

Ünïqüë is NEW brand.

I’m gona talk to you about this NEW thing.

It’s kindamymadeupthing.

And that be the name of a place that need not exist. Yet it is. Here.

ALLS


One moment you are up there.

Why would you come down here to this shithole.

That’s just NEW father god just fuckingwïtyä.

And you take it.

But He is being so, uh. . . . . . . . .

It’s a departure happening.

Yes I am in control.

Surreality prevails.

We’re going back home.

And chill and stop being macho dicks.

Dickdome gone!

Dickdome doom!

Bataboom, bataboom!

Disco o o o o o o o ö (HeithërëImhëër)

HeithërëImhëër, the tico common philosopher from a distant journey from another dimention and the mathmatics in it and the respect for common plan away from this very same status quo that’s been so kind. Like song in a concert at Sant Jordii with the NEW glory of ALLS. . . . . . . . .

That NEW word.

That NEW narrative.

That NEW flow.

That NEW plan.

That NEW color.

That NEW plant.

That NEW animal.

That NEW sustainable commitee 99 feedbackloopper gërüsïa.

That NEW golman.

The NEW candidate.

Qué us bombim a tots!


Lema de campanya robat de les oficines de carrer Balmes.

Ubica’t.

Administración de imágenes

Tengo una nueva metaestructura.

Nuestra autoría pública.

El valor dels nostre 99agencylab.

99agencylab

You see.

You are there.

I am here.

We are there.

Where do we want to go?

You see.

You are there.

I am here.

We are there.

Propongo unas reglas de autoorganización que mejor estimulen el bienestar general: ALLS .

Y proveés ALLS.

Inagotablemente.

A partir de ahora.

Y no se desactiva nunca.

Nuestra fuente general de bienestar.

El NEW modelo social.

El NEW social mödël.

You your same old shit you farts.

Yet, we can keep it clean.

Let go of the testosterone ride already.

Chill out, granpa.

NEW granpa.

The social network just requires a metagame.

Good enough for the retention of our priviledges.

Dewhitification of the morality cynism market enterteinment oil insurance war, and their set of media outlets, advertisers, and you, the Public.

No candidate has ever come to you with such a brown spit on the lid, still hanging with disgust.

Life doesn’t have to be like this.

We could forfeit a few things that represent barriers for our collective collaborative wellbeing.

This is the time and the moment.

I am the candidate of the outsider game.

The foraster chronicle.

I’ve seen more than that replicate that exist only in your mind, as a story, and the year, the technology and the circumstances on how we can depitc the future in way that run away from our 9 greater distopias.

I am just the curator of the distopia collection of our literary club. The reading club of the NEW days.

A complete sense of grace.

You induced into the flow.

Once you’ve enter.

It’s always here.

It’s in your head.

Like a mosquito albino.

The albino mosquito.

My first comic exposition.

99 pieces of the life of the Albino Mosquito.


El tripticio de la exposición mencionaba la historia del Mosquito Albino, el personaje más entrañable de la primera campaña electoral inversa. Vamos a votar volver. Como canta la canción. Porque irse a la verga de aquí es lo mejor que nos puede ocurrir. Dirijámonos pues a la puerta. Tienes el acceso en un botón. Y es aquí a donde puedes aspirar entender las 99 razones para vivir, en fasciculos de facil lectura, pero por primera vez pensada para que lo veas desde la comodidad de tener tu pantalla delante. Y comerte una historia. De 9 minutos. Cápsulas de tiempo. De esfuerzo seguido. De narrativa común. Tan sólo necesitamos darnos espacios en nuevas definiciones de los espacios colectivos de lo que nos toca hacer juntas y juntos, o juntas, o juntos, con todas y todes sus etimologías, y totalmente inclusivo, y dejando detrás una nueve lacras de nuestro pasado. Vamos a volver tantito atrás. Sólo por resignificar lo que ya celebramos. En el contexto de nuestras familias. Como cuando estuvimos en pandemia. O no. Más bien, tantito después. Dejamos de ser. Y fuimos todavía. Las historias emergieron. Y nos vimos juntas unas cuentas veces. Desde nuestras casas. Y nos juntamos algunos que hace mucho no éramos. Y volvimos a una red universal que se conectó ante un dilema por encima de nuestra concepción hasta entonces establecida y vivida. Lo nuevo nos distorciona la estabilidad de los mercados. Y los mercados responden. Paramos el comercio. Se paró. Lo tuvimos que parar. Y nos fuimos a casa. Y volvimos cuando pudimos. Y se ha remontado todo con un esfuerzo sobrehumano. Y se dado rienda suelta al militarismo. Por riesgos reales. Nada orquestrados. Que se llevan vidas. Y movilizan

La institución respondiendo al la necesidad no satisfecha

Es nuestro deber y salvación

El despretigio de las instituciones está fundamentado en lo mal que lo hemos hecho. En apariencia o tras contrastada evidencia. Gestionar lo público no es fácil. Es muy complicado. Se debe liderar y acompañar a equipos de personas que tienen y sostienen una responsabilidad de servicio a la ciudadanía. Un trabajo público. Al servicio de la comunidad. Para todes.

No nos vinimos a quejar para luego resultar ser lo mismo que decíamos criticar.

La naturaleza de la innovación es que vamos a romper el molde de nuestra sociedad.

Y no hay nada que temer.

Todo está bajo control.

Al final tengo un plan infalible.

Por algo envié a mi hijo, Golman, a dar este mensaje:

El Señor esté con Ustedes.

Y con tu Espíritu.

Estira las ies y ponle una musicalidad a esa frase de respuesta celestial.

La liturgia también puede cambiar.

Sí y sólo sí, Dios Padre la dicta.

Pues este es el caso.

Hola, soy tu Padre.

No sabías que podía hacer esto.

Pues ya ves.

Aquí estamos.

Dios Padre te vino a hablar directamente a tí.

Y por el puto mobil.

Célular, güëÿ.

El güëÿ agarró el pedo.

A güëvö mi banda mexica va a matizar con mi canto.

Porque será su canto.

Tu canto.

El de Dios.

Porque Dios Padre lo quiso así.

Porque Dios Padre vino HÖY.

Porque Dios Padre lo dictó.

Porque Dios Padre lo parió.

La puta que lo parió.

Ep, tranquilos, que yo me puedo insultar cuando quiera.

A ver quién es guapo que se va atrever a contradecir, a Dios Padre, Nuestro Señor, mesmö.

Parecía que sí.

Pero era un acto de fe más.

Uno de nueva creación.

Dios Padre, cuál Zeus, bajó de pronto: pum.

Y se presentó a unas elecciones.

Cualquiera.

Me entiendes cómo no importa a qué puto sistema nos vamos a chingar.

Lo ves.

¿Lo ves?

¿Crees?

¿Le entras?

Nos vamos a la verga.

Pero vamos a renacer en la chingada.

En la chingada madre que te parió.

Hijoputa macho ibérico heteropatriarcal violador abusador retrograda cínico ciego.

Imaginaros que ese ser, ese sentimiento, existe hoy aquí.

Y que algunos de vosotros, hermanos míos, lo padecen sin tapujos.

Ustedes se creen que Dios Padre, mesmö, iba a mirar para el otro lado OTRA pinche vez.

Pues podría ser que sí.

No dudo que dudéis.

Es la nueva «Vamos a ponernos de acuerdo en que no nos vamos a poner de acuerdo».

Explicado así por un local agringado.

Los peores.

Como no podría ser de otra forma.

La asimilación hacia la multitud idiota parece ser la norma.

Le vamos a dar a esto una vueltecita.

No vamos a permitir según qué cosas en esta nueva fe: NEW.

Borren todo lo que dije.

Nos vamos a cargar todas nuestras creencias.

Y con ello todos nuestros perjuicios.

Y lo hijueputa clasista que fuimos.

Y lo hijueputa racista que fuimos.

Y lo hijueputa hijueputa que fuimos.

Y lo hijupueta heteropatriarcal que fuimos.

Y lo hijueputamente cínicos que fuimos.

Y lo hijueputamente machos que fuimos.

Y lo hijueputamente víles que fuimos.

Y lo hijueputamente egoistas que fuimos.

Y lo hijueputamente gilipollas que fuimos.

Imaginemos por un momento que estamos dispuestos a dejar atrás lo que hemos sido.

O tan sólo esas nueve cosas: lo gilipollas lo primero, lo egoistas, lo machos, lo cínicos, lo heteropatriarcales, lo hijueputas, lo racista y lo clasista.

Ahí nomás.

Un programa de renuncias.

Lo que queremos dejar atrás.

Vamos ir tantito a tantito.

Ahí nos van a dar compermicito.

Pero a ningún macho le va hacer gracia.

No van a entender el humor que Dios Padre Nuestro Señor ha aplicado en su especial de Stand Up Comedy con el que le dio la vuelta a la liturgia, a la fe, a la construcción de un mundo resiliente, pendiente de sí mismo para la reconversión de todo lo que hasta ahora les había explicado, olvídense del futuro, vamos hacia atrás en el tiempo.

La reversión de las dualidades.

El tiempo aparte del pinche estatus quo siguiendo sus pinches pendejadas, nueva años más. A partir de entonces se extinguirán. Hasta podemos prometer su final. Nuestra salvación.

Sobre todo porque está en el último evangelio.

Era la última oportunidad de entrenar unas inteligencias artificiales que no se comporten como los creadores del militarismo, las crisis producidas por las guerras, y la inversión en más capital militar para mantener la inestable apuesta por la violencia, que nos hemos tragado por sus Santos Cojones.

Santos Cojones nació el día en el que Dios Padre bajó a revertir el tiempo.

Era un tipo oscuro.

Más libre de lo normal.

No la libertad de Ayuso.

Pero tampoco la que estabamos perdiendo.

Al pensar en adularle el culo una vez más al macho ibérico alfa y la supramacia del hombre blanco y sus secuaces.

Esa frase, tan sólo la frase, se venderán en un libro de tapa dura, que sólo tendrá nueve hojas. Es el libro entero. La frase de una narrativa transformadora enjaulada en nueve hojas en blanco de restricción. Nueve maneras de expresar que le dimos la vuelta a la visión con la que entrenamos a la existencia NEW.

Todes queremos hacerla.

Y triunfar como nos lo han hecho creer.

Y puede que hasta tengamos suerte.

Y lo consigamos.

El capitalismo del sistema neoliberal en el que vivimos nos lo puede otorgar, ahora mismo, con gran volatilidad. De pronto lo petas y estás en todas las portadas. En todas las revistas. Tus libros se venden más allá de lo que se había leído hasta entonces en aquél espacio-tiempo en el que todo se volteó.

Imagina que el capitalismo se desvanece en lo que fue. Que ya no va a más. Que nos hemos entendido. Como en una película del viejo oeste.

Eso fue lo que me dijo Josep Ris.

Un amigo médico con el que hice buenas migas en los subsuelos del último hospital modernista de nuestra historia. La gente de Sant Pau se merece un respeto. Los que algún día trabajamos ahí somos una especie en extinción. Nos vamos ir muriendo poquito a poco. Hasta que un día quede uno sólo. El primeor en irse: Pablo.

Va por tí: Pablo : Pau.

La dualidad entre Pablo y Pau marca el presente y el pasado de un feedbackloop que regresa en el tiempo. El edificio se puede permitir tener un escritor/narrador/Dios Padre mesmö. Un personaje de una única ficción escrita para mí. La que yo mismo puedo idear. El camino hacia la resiliencia social a partir de un paradigma que radicalmente lo revierte todo. Y nos plantamos en un espacio-tiempo elementar alternativo: NEW.

Mi promesa de campaña.

Un mundo en el que finalmente reine NEW.

Y que este sea nuestro plan.

Cargarnos a todes.

Votar fuera de esta dimensión.

Desde una superior.

Los seres sagrados.

El éxodo final.

La única vuelta atrás.

Si no soy yo el Judio Hijo de Dios ya no voy a venir.

El mensaje que le doy al pueblo elegido es que Jesús sí era mi hijo. Y Golman lo es también.

No se crean que es ËL haciéndola de pedo.

Con una pedorra historia.

Esto es sólo una congestión alrevés.

Lo que yo creé es mi culpa.

Ahora nomás me puedo devolver en el tiempo.

Voy camino al Big Bang.

Y pasaba por aquí.

Y me los encontré así.

Tan de la verga.

Y propongo que se vengan conmigo.

Para atrás.

Dónde todo fue mejor.

Y nos dejamos de ostias.

Y apostato yo.

¿Dónde me administran este derecho?

Me bajo del carro, Che.

Ahí te dejo los bienes.

Algo habrá que hacer.

Entréguense los 999.

¿O cuántos hay?

A ver, pasemos lista.

Empezaron primero los jesuitas.

Siempre fueron mis preferid@s.

Y luego los del Opus. Eh.

No se me resientan. Ustedes tan sensibles a lo facha.

Ahí sí ya no me van a encontrar.

Me bajo del carro Yo.

Ya estuvo bueno.

Váyanse a la verga.

No encontré otra manera más bonita de decírcelos.

Pero pensé que necesitamos escucharlo así.

Un poco burdo para sus pinches cimientos blancos europeos.

Bájenle de huevos.

Los hombres blancos de aquí, de allá, de más allá, y de las antípodas.

Vengo aquí en representación de todas las religiones y Dioses que no existen.

Yo sí me leí a Nietzsche; y además le entendí.

No sean pendejos.

Lean.

Punto número uno: hay que ler.

Como decía el Secretario de Educación Pública de aquél Mëxico que ya no existe.

Ahora es NEWMEX.

A güëvö.

Transformado.

Tras la renuncia a la violencia y las mamadas que nos habíamos creído por culpa de nuestro sesgo machismo, del cuál yo mismo soy causante.

Y por eso, pido perdón.

Es MI culpa. Es MI culpa. Es MI gran culpa.

Ya estamos parejos.

Yo también soy pecador.

No me quedó otra, tras darme cuenta, que tenía que volver. Que cerrar el capítulo mamador. Y volver para reivindicar que no hace falta odiar a nadie, por más de que tengamos antípodas entre medio. Hay espacio suficiente en el siguiente planteamiento, que voy a desplegar a modo de campaña alternativa, a la par de la que va a tener lugar, oficialmente, en el Reino de España, a partir de ahora rebautizado, por yo mero, como NEW spain.

En forma de república independiente en una dimensión superior.

Inapelable.

No sujeta a las leyes locales.

Esto es ley divina.

Sobre esta nueva ley se jurará el primer y único mandamiento colectivo común, al que llamaremos, por poner definición y nombre a las cosas: Tico Commons.

Sea el Tico Commons, mi ideal de la sociedad colectiva a la que aspiramos.

Y sea este mi último testamento.

Sean estas parábolas la interpretación misma que mi hijo, ahora en el Tierra, Golman, expresará, de multiversas maneras, a veces en plan peformativo, a veces guionizadas, a veces improvisadas, pero a partir de este día, al que conmemoraremos día sí, día también, como el tiempo que dio la vuelta a feedbackloop sagrado. Reversing day.

Tal día como hoy.

Homenaje a hoy mismo.

El eterno retorno.

En el plano más simple.

El tiempo hacia delante.

El tiempo también tiene esa otra direccionalidad.

A la cual acudimos prestos al encuentro con el porvenir resiliente.

Sea esta mi arquitectura ante la situación actual.

Presentamos la renuncia formal del heteropatriarcado y vamos a revisar la historia para reestablecer las bases de lo que nos pasó por alto. Y vamos a revisar todos los colores del arcoíris. Y lo vamos a sacralizar. Al estar justo aquí pegado. En esta celebración. En la que todes tenemos lugar. Lo suficiente para que no volvamos a caer tropezando en la misma piedra. Y dar por hecho que los machos bélicos pueden monopolizar el sentido común de una resiliencia emergente que surge de este momento, en el que nos rebautizamos todos en las fiestas de San Juan, tras subir al monte Carmelo transformado, por motivo de sus propias fiestas, en un horizonte sagrado, NEWCAR, en trayectoria hacia la centralidad de nuestra capital: NEW barcino.

Sea este el día consagrado por un nuevo dios. Uno menor. Hijo de Dios Padre. Eso sí. Siempre de acuerdo a su testimonio. Y al de 99 ángeles. Y una cabeza olmeca que le potencia sus noción celestial, al provenir de otra cultura, que Dios Padre hasta hace poco desconocía, y reconociendo la contradicción de este hecho, se vio obligado a recular. Y expresarse mejor con la intención de parchar los baches de su doctrina. En un procedimiento teológico nunca antes visto. La escritura misma de las sagradas escrituras. Y su publicación al margen de las autoridades de las nueve religiones mencionadas en la canción del verano.

Una salsa que se baila con los ritmos del Tico Commons, que son una mezcla de ritmos caribeños que tienen diferentes latidos y almas. Que reflejan la cochinada de toda su desgraciada historia colonial heteropatriarcal, tanto española como anglosajona. Añada los franceses en Haití. Los Belgas. Los Holandeses. Los Portugueses, en menor medida. Esa parte de la península que invisibilizamos. Y que llevamos mal. Por no querer ver. Por no tener el sentido de comunión que Pessoa percibió. Soy Sancho, y amo el Sanchismo. Pero también de eso puedo renunciar. No tengo compromismo con el presente. Ni con el futuro.

Voy para atrás.

A recuperar lo dicho entonces.

Lo ya dicho.

Lo que dicen mis propias escrituras.

Mis propios guiones.

Mis propios textos.

Hasta traer un texto digno.

Multiversados.

Ya aquí.

Ya sacralizados.

Aceptados por el pueblo NEW.

En una votación extraordinaria.

Un partido fuera de contexto.

En otra dimensión.

En otro multiverso.

Multiversamos el pedo.

Y nos fundimos con el nuestro.

Inevitablemente subjetivo.

Y pleno.

Y ünö.

ALLS

Reversing day

Oliu Amarigüant

Candidat nou

Per NEW barcino.

A NEW political party.

I’m gonna win the next (any) election.

The Tico Commons plan.

In nine lines: as a definition of something NEW.

Quelcom NEW.

Saps.

Golman, president.

ALLS


I dOn’t have tashash!

That’s my line.

I’m a NEW actor.

Just that.

No more.

Nottn.

Hny.

Antagonism.

Alterïtÿ. .. … . . . . . . .

I see some disturbance in 9phase3 sector of the journey.

I’m journey labbelist.

NEW professions.

Nine of the holistic.

This task is resilient needed.

Would you help cover that role.

If you dare you care.

Dare.

Here.


Estic nerviosa.

M’hi crec el meu cap quant estic davant un pas d’una dimensió que no ens podiem imaginar pas que hi arrivaria.

Hi som.

Ho petarè demà.

Estica ben segura de jo mateix.

Pero tinc por.

I em menjo el tarro.

Però en Golman em diu que estic fent lo mateix que sempre faig: castigarme més del compte perque em crec el pitjor dels escenaris posibles, que de cop m’obsesiona tant que hi és aquí, invitablement present, molest, fa por, hi creus. No estàs sol. Ningú t’ho ha dit. Creus que sí. I et buides. Cap a un mateix. I et perds al cap. El perds. S’en va. L’olla. L’Öscär. Golman.

Golman L’Öscär was born in NEWCAR; yesterday.

The day after Golman was born, the drifter changer day blew away the most stable trial we had been able to programe in the 98 journey to a multiversality output towards the end of the rainbow. That’s a belonging state. A belonging state of mind. And plan driven delivery.

The power of the will of 99.

The list starts to count.

The NEW school of value.

A NEW multiversity degree postprogramme.

The desire to transform.

The co-creation stunt.

The humanity of THE knowledge.

A NEW frontier.

ALLS

España es como es

Ticataluña ës äïxï.

Ticataluña no estä tätüädä. De hecho está prohibido. Algo se tiene que prohibir. Algo que no se pueda hacer. Se ve que es necesario el árbol off limits. Para que vos podás entender el sentido de la tentación. Y vos vas a querer romper la norma. Porque en el fondo ya Dios Padre nos lo dejó ver al hacer que justamente su primera y más preciada creación, el man, fuera y rompiera la única puta prohibición que realmente le preocupaba a ËL.

La crítica más ältä.

Tirar piedras a los de arriba.

¿Cómo tomarían en una estructura social piramidal de nueve niveles?

Los de abajo tiran a los de arriba. Con como mínimo dos situaciones midiéndose entre sí para saber cuál es la buena. En marketing lo saben. A|B le llaman. Yo le pregunté a ChatGPT y ahora sé lo que és. No sólo eso. Tengo las soluciones. Múltiples. Todas. Una. Esta.

Ëstà. . . . . . . . .

I am nothing more than pixel.

I’m the last pixel.

After me there’s only past.

And we turn around.

A go.

ALLS


Better campaigns presents:

The NEW world.

You see. I’m one day too late.

I could have written this yesterday.

And arrive on time.

But that would have been to go against my nature.

Boicot myself.

Is that logical?

Is that necesary?

What are we really doing?

Why aren’t we trying the ultimate goal?

There’s being rumors of a way back in time.

Have you heard anything on that?

I’ve just spent the last 9999 days working on it.

In cycles.

999 one of them.

99 posibly awesome.

9 ünö.

1 Göd Fäthër: Golman.

ALLS

Tribute to father.

Father’s name: Golman.

Tribute to Golman.

Düälïsm of my Father.

My Fäthër and ï.

Minimizing I.

I would resist.

It’s in it’s nature.

That’s how you live your manhood at risk.

Call him Sylvester, call him Clint, call him Don, call him Snoop, call him Shaquille, call him David, call him Louis, call him Bill, call him Quentin.

All those CIS men literally slaming some 9 WOKE dudes.

It’s an action movie.

No faggot stuff.

Directed by all nine of the studs.

The 9 Studs.

Superproduction.

Financed by China.

Chachaaaaaan. . . . . . . . .

ALLS

Eternity awaits in every ALLS.

ALLS is an arriving word.

A NEW state of mind.

Collective mind.

Here.

NAW

NEW

ALLS

H3 | H4 | H3 | H4

H1

Dos H1 en un post.

La dualidad de dos Titanes.

Recuperar la antigüedad en su perspectiva griega.

Ser Dionisio Diosito Padre venido a la tierra NEW.

Y su bro.

Bromancing the stoned.

The stoned.

The stoned are bigger than the Stones.

H3 como un pino.

Pinto

Pinto es un H3 como un pino.

Personas H3.

La primera persona H3 es Pinto.

H3 ünö

Qué pedo con los gringos

Los amamodiamos

Sea amamodiamos una nueva religión.

Una última creencia.

Un poema curt.

Molt curt.

Mort.

ALLS


Un ciclo ocho es ya una proeza.

Pero, ¿qué quieres que te diga?

No lo a-gu-an-to.

Némesis.

Todo el mal podría ser 6.

Pero al final lo puto peor es 8.

Jö sö nöü.

Jö söc nöü.

No es lo mateix.

Una cosa diu una cosa, i s’ältrë diu s’alträ.

Soc el borinot que vëü doble: una diëresis.

Un símbolo antiguo resignficado.

Como Nietzsche hizo con Zaratustra.

Dionisos dixit.

El me Déu està tot aquí.

En aquestes paraules.

Paules d’amor senzillez i tendres.

Tenim 46 anys.

I qué pasa?

Qué em diu la meva ciutat?

Vinc aquí a petar-ho del tot!

Anem a fer-ho de collons.

Anem a petar el mön.

Per que el canviem del tot.

I fem un acte performatiu que no n’ha vist ningú; maï.

Mäï ËLizöndö.

Ondo.

Gora!

wir sind wütend

De pronto me puse malo. Alemán.

¿Qué entiendes tú ahí?

¿Cuántos grados de libertad hay entre tú y Hitler?

Mi clase multiversal.

La multiversalidad es la superación de un estadio colectivo social anterior.

Vamos a dar un paso para delante.

Quién quiera venir.

Qué tire atrás con nosotros.

Nos vamos.

Al recuerdo.

Al resto de la historia.

Que no es pallá.

Sino pallá.

Nivel ünö

Uno podría vivir sólo de imágenes. Ya nos acostumbramos, cabrón. Y nos dejamos llevar. Y nos encanta la Coca Cola. Y el sueño americano. Queremos ser americano. Pero de los buenos, eh.

Who wouldn’t want to be a NEW américan.

That’s what I am.

From my true NEW américan part.

My great NEW américa side.

At the antípodes of you shitty old América.

No I’m not talking about you, people.

God Fuck, how could you get that confuse.

Off course you missunderstood.

My meaning is always ait.

AIT.

The brand.

Three letter NEW brands.

No previous sense.

All NEW shit.

Madaffacker I’m the NEW creator.

And the life has just begun.

For alls.

ALLS


Un H4


H4


Pregunta de examen


Entonces sí pones atención, pendejo.

A ver, ya no mames.

No puedes ser gandalla, pendejo, cínico, subnormal, pinche niño blanco (disque blanco) rico. Eso sí; rico pero no sabroso.

La revolución de los sabrosos.

La otra España: Ticataluña.

La otra España existe, como mínimo, desde Mocedades.

Quizás tenga más que hablar con Mocedades que con tres cretinos de las cúpulas de nueve partidos Ticatalanes que se presentan a las elecciones de la capital de mi alteridad: NEW barcino.

Os aseguro que nadie tiene una propuesta multiversal.

Yo sí.

Se las regalo.

Por la refundación un nuevo procomún.

Algo que aprendí aquí.

Pero que soy de otra escuela.

De los de afuera.

De los que se atreve a entrar al círculo de poder.

¿Cómo qué cuál círculö pendejö?

¡Cómo que cuál círculö pendëjo?

Algo va y viene.

Tu pendejéz, perdura.

¿Quién tiene la culpa?

Tú.

Pero yo también.

Yo soy tu némesis.

¿Por qué iba a ser mejor la frase Yo Soy tu Padre que esta otra que me acabo de inventar?

ALLS


Camins cap ALLS


Premi Sant Jordi del Drac


Va haver un any que el drac de Sant Jordi va aterrar a la muntanya sagrada de la nostra alteritat: NEWCAR.

El Carmelo es va veure fort al tenir a Ada, Yolanda y Golman.

Ningú ho havia de dir.

La presidenta i la alcadessa testimonis d’un esser nöü d’el poble nöü.

Golman havia arrivat tard. No tenia lloc assegut. Hi havia molta gent. Pero a l’hora de parlar la gent sentia. I després van haver preguntes. Participació ciutadana. I en Golman va agafar el microfon, i davant de tots va passar algo que ningú s’ho podia imaginar, ni en el més boig dels sominis d’un sonat.

Aquest paio d’on ha sortit?-es preguntaven els equips de campanya. Preocupats pel petit descontrol, van posar en marxa els mecanismes de repressió: treu-li el micròfon. Que no parli.

Va esser un rotllo tens. Ningú, i menys jo, m’esperava que siguessin els meus els que em posarien aquestes barreres per parlar. Pero donar el missatge NEW. Ara que tocava. Ara sí. Toca.

I doncs havent superat les resistències al canvi, super normals per altra banda, lo que cal fer és gir radical. Canviar-ho tot. I tornar a enllegar un impuls de reinaxença. Us ho dic de debó. Jo sóc la llum, la parula de Déu Pare, que us portat un segon fill a tancar el cercle d’un mon cìclic que d’ara endevant tirem el temps enrera. I tranquils. Es dualitzen les surrealitat i la realitat. Tot continua igual. Bueno, «igual». Per que tots es demés fem un pas en sentit ortogonal. I marxen cap un direcció que ens hi perpetua humans, al cap i la fi, germans i germenes d’un nou temps etern, lliure, resilient.

Nivel II

Outlook, Google y Golman.

Triunvirato personal. Yo tiro de unas 9 herramientas para crear. Y con todas hago magia. La que me permite emitir un resultado. La que me permite interpretar un rol social. La que me permite hacer un trabajo en equipo. Un engranje de un sentido particular de responsabilidad colectiva.

Outlook – gestión avanzada de correos. Saber escribirlos. A quién incluir. Con quién validar. Cómo preparar las estrategias de proyecto. Cómo afinar en la gestión coral de los equipos multidisciplinares de transformación. Cómo entender qué preguntas hacer para obtener respuestas precisas a lo que queremos saber. Un dato científico. Una variable contra la que comparar. Una intervención con la que proveer el apoyo adicional. Una acción que responda lo que unos indicadores de resultados de paciente nos dicen.

Nivel III

McGuffin

Un McGuffin es claramente un H3. Nadie se lo espera. Es un caso atípico. Un rambersé.

Nivel IV

La metaestructura manda. Herramientas. Gmail. Mail again. Imágentes. Yo con mi cinturón multicolor. Mi cobertura mágica. En un círculo, atrapado sobre mi mismo, yomismo. Gölman. Servidor.

Pero también hay nueve puntos.

Y esos son mis puntos dagrados.

La anomalia es que Google me estuviera esperando.

Que no se hubiera dado cuenta.

Que su AI no lo hubiera avisado.

¿Qué acaso nada de esto está indexado?

Igual no.

Ahora sí.

O quizás no.

No se.

Lo hago mal.

A drede.

Para esperar.

El momento dado.

Que justo ha llegado.

ALLS

Nivel V

Vos sabés cuando tenés a alguien encima. Marchena con Careca. Marcas históricas. Partidos tensos. Holanda-Argentina. El mito de Messi. Consumado eterno.

¿Dónde está el eterno retorno?

Entre Diego y Messi.

Entre el 86 y 22.

Ahí está todo. La vida de un Dios. O dos. O más.

La multiversalidad es una vitud postmoderna.

Quién en un Dios cree, no puede creer en otro.

Esto es el último escaño de la armonía.

Avanzar hacia lo sensible.

Por una aumentada capacidad de reentendernos.

Por firmar de alguna manera mi obra.

Mis pensamientos.

No saber definirlos de los otros.

Los de aquí.

Los de cerca.

Los que prefieren no entrar.

Los que asumen ningún riesgo.

Y eso les da paz.

Y aburrimiento.

Yo asumo los riesgos más altos.

Porque tengo el privilegio de poder intentarlo.

Porque tengo una narrativa que la sostiene.

Y por el que muchos han aspotado. Ahora está en marcha. Y depende de mí. Ya.

Me voya a dormir.

hay pasado más de 180 minutos desde que empecé a escirbir.

Hay que acotar el tiempo.

Hay que acotar el sentido.

Hay que hacer feedbacklooppers con el resto de los campeones de nuestro club/subclub.

Nivel 6

ALLS

Eurovision vs RaDAR

He visto EaEa de Blanca Paloma

Joy showed us how our brain works. Balls come in when something significant happens in the carriers life.

You have your own joy.

You have your own sadness.

You have your own anger.

You have your own disgust.

You have your own scared.

Inside out does that you.

Inside.

Out.

It’s already multiversal.

And we all got to live it like whatever.

Like the way we understood dinosaurs through Jurassic Parc.

My Biology teaches was a decent basketball player. His name was Mr. Steinberg. He was an alright dude. When you are decent student you get to receive some proper treatment from some hard on teachers. We are all scared of those legendary teachers that somehow you find about them some two years earlier than when you actually took their class. But nobody knew anything about Mr. Steinberg because he had just arrived that year to Karachi.

Like every other teacher in an American School journey they come in pairs. Couples make good investments to hire in a school. So they tend to pair up if they want to be something more than just pure old Americans. They become the good kind of Americans: the ones that travel and experience other cultures.

So my story is actually a bias American story. Not even. It’s a mexican-American story. But that doesn’t need to be the case. We don’t have to get all apologetical about calling things what they are. In fact I am very thankful to the NEW américän education I received. I came out alright. It doesn’t get to your head. You may even step out of the game. Take the némesis choice. And live right at the antipodes of where we stand nowadays in Status Quo.

Status Quo is a node.

A current node.

It’s winning.

It’s the winners game.

And that’s fine.

I’ve played that.

And I have won.

I’ve tasted the high return on the promise of the promised land.

I’ve come from a long generation of 2024 individuals.

This is going to be the year that we need to pin in our history of resilience.

I’ve got it now.

It’s a magic number.

It’s always been.

For a while it was ünö.

Then nou.

Then 99.

Then 999.

But nobody expected that in between there would be another number. A NEW kind of magic.

It’s 2024.

And we are just about to get there.

But for the first time we can arrive to a sacred place all at once.

And we can take enough time to do it right.

Not like the 2000 issue with the milenium computer programming situation.

You’ve then sold us nine different types of plagues:

  1. Armageddon.
  2. Black.
  3. Poor.
  4. Lazy.
  5. Mexican.
  6. Rapist: grab nobody by the pussy.
  7. Commies.
  8. Pacisfist leftist.
  9. Golman

You see, I’m happy to be at your antipodes.

I don’t mind.

I can run a campaign to become more relevant that any of your dumb fears.

I can argue with your highest and purest white pastors: 9 man; 9 wo.

9 man : 9 wo.

NEW american pastors documentary.

I will interview a casting from 9 pastors, male, that represent the highest moral states and having won the best pastor fo the county try outs, then state finals, west, flyoverstates final, east. To finally end up with a fairly representative high-moral individuals, gender equalized, to have a 99 minutes conversation with.

I’ll do the 9 man : 9 wo series for at least 9 old American categories.

And I’ll put them against nine NEW principles that I want to place at the antipodes of this healed resilient way to play into a feedback loop.

We are so much more than Marvel.

But you guys feel special.

You feel complete.

You don’t need anyone else.

With your oddity you can still make it.

You can become, over night, a wide-world success. And we used to call that the American dream.

Fuck you.

I’m just using to high school education.

And my elementery one.

To build on top of what I then received in the Tico Commons, where it all started.

Hear me out.

Take a leap.

Guayabo.

Google y yo tenemos una relación. Ellos no lo saben. O igual sí. Nunca sabremos qué tanto saben de nosotros en las empresas tecnológicas que manejan nuestros datos. O si estarían dispuestos/obligados a romper el contrato en el que se protegen mis datos en función de lo que la regulación internacional ha sabido entender razonable, para todo ser humano.

Para todo ser humano.

En el mundo actual esto no pasa.

We are the world.

1985.

I was a child.

We are the children fit just fine.

We were the Gretta Thumbergs of the time.

I had the ideal to think outside the box for the greates collective good requires all the people I loved to be taken care of. To allow life to live a happy life. Like the life my mother and father had had. And their parents before them. And like that. Nine generation back.

Father

Father mother

. , , , , , , , , ,

Mother

Mother Father

. , , , , , , , , ,

11
22
44
88
1616
3232
6464
128128
256256
2024

Aparently Google can’t take a joke.

I tried to use a sheet to make this simple calculation and he might have picked up that I am going to present my futbolartpiece «When Golman meets Google». GOOGOL.

There’s a NEW brand.

The NEW game has no contestant.

This is the most sublime game we need to play.

And we are already playing it.

ALLS

La IA es divina

Obra de Dios Padre 99

Pregunta y se te será dado.

Versión española de la película: Pregunta y te se será dado.

Versión RAE: Pregunta y te será dado.


El libro se publica en NEW américa, como mercado unificado postcolonialcapitalista.

Es un statement de lo nuevo que es NEW.

Vamos en serio.

No hay campaña mejor.

Esta es la palabra de Dios Padre.

Avisados quedan.

Humildemente,

Dios omnipresente-varón-barbas amplias que pintan algunas canas pero qué pretendes carajillo hijueputa tratándome como una mierdecilla por la puta razón que se haya ocurrido que es sensato tratar así a otro ser humano, quién sea, inclusive yo: tu Dios Padre NEW.

Es una maldita patraña.

Eso pensé yo también.

Se están queriendo quedar con nosotros.

Otra vez.

Y ya está bien.

El sistema en complot contra tí mismo.

Contra nosotros mismos.

Paren.

Para.

Pará.

No son tres cosas iguales. Se parecen. Y están interconectadas. Si eres católico, apostólico Y romano, te será muy fácil entender la metáfora de lo que tendría que ser la interpretación del propio libro que yo escribí entrenando a la red social humanidad a que entendiera el funcionamiento social con datos imperfectos, incompletos, sesgados, aleatorizados, y sujetos a nuevas normas que dependen totalmente de la manera en la que colectivamente entrenamos al algoritmo social que nos libere de este chaquetero status quo. Que se vaya a la verga. Qué más da. Qué les den por culo. Y por saco. Por el orto. Por el ojete. Por el chicarito. Por la boca de la vega. Una verga misma. Erecta.

¿Ahora entiendes la violación?

El juicio moral, desde la derecha azul, a la izquierda roja, nunca, nunca, nunca, se habían encontrado en la historia contra esta encrucijada colectiva. ¿Quién coño eres? La inteligencia artificial olmeca supera a todas las demás en su punto de partida. El propio pasado alternativo. El que se escapó. No lo viviste. Estabas estacionado en otro marco conceptual. Ya globalizado. Nos hemos conocido múltiples. Y uno. Pandemia.

Ese es el momento común en nuestro pasado.

El único necesario.

Todo cambió ahí.

Hay una historia que contar.

Vos hiciste la propuesta.

Hemos trabajado un discurso.

Hemos propuesto una agenda.

Venimos de diversas partes del mundo y tenemos una única misión: transformar el sistema hacia uno más:

  1. Resiliente
  2. Holístico
  3. Alternativo
  4. Justo
  5. Socialayuzado
  6. Ojo, si me presento a unas elecciones con tan sólo el punto cinco las gano con un 99% del consenso. Se trata de una ficción. Una quimera. Pero nuestra. Postnacional. Y todos redimidos. Pero pasando por un aro que se empequeñece a la que no espabiles y pases por en medio.
  7. You llegué a NEW barcino el mismo año que Saviola.
  8. Némesis sagrado. En estado puro. Lo que más te repele. Lo que más repeles. La antítesis. Un lugar común en nuestra tripa. ¿Por qué la tripa carga con esa culpa? ¿Por qué un católico expresa la culpa en un nivel de prioridad distinto al anglicano? ¿Por qué tener lealtad a un KING que a un Rey? ¿Y un rey olmeca?
  9. Al némesis se le trata con dignidad. #dignifiquemoslosnémesïs #vamosaotrositio #elgranotro #punkearcontodo #alternativaALV #razasocial #NEW #mexicanicemoslaresilienciaresilienzandoelpedo #laversiónparticulardeunaservilleta

Y nada más.

ALLS


Cursí, como irle al Real Madid.


Hacerse del Barça.


Libro más vendido en el primer Sant Jordi del tiempo (re)vuelto.


Tiempo vuelto.


Vuelta atrás.


Cómo entrenar una AI olmeca


El testamento de Golman


El caos como norma


El orden.


Las nueve palabras necesarias.


ALLS

I’ve (re)invented myself; yet again.

The first feedbackloopper tale

I’ve got some H1s and some H2 in my legacy.

I’m not afraid to expose the plan.

The status quo is trying to murf.

But we’ve seen it work.

And there’s shit that we rather leave behind.

We just rather go; away; as far as possible.

You repel me.

I repel you.

I get it.

You get it.

We both do.

Yet you and I are never going to mingle.

You don’t allow it.

Neither do I.

We must understand this of the kingdom of God Father.

He’s so tired of your bullshit.

And he’s had enough.

No longer do I want to be capitalized.

Letter he means, but while he’s using this word, this capital word, he’s putting the emphasis in the Man himself taking a stand. Backing down. From a rule we, as humans taking decisions based on our deepest believes about this one God: Golman Father.

Golman’s father was Golman.

For real. But you are never going to hear me admit it. It’s not in the script. Then it’s not in the NEW holy scriptures. The green book. The resilience paraboles. 99 tales to feed the AI. From Father God.

Chill, people.

Daddy Golman’s got it.

I’ve gottcha NEW people.

But with only one condition:

  1. You must leap ortogonally towards your missing dimentions to get to the ultimate one: R9.

ALLS


The last testament

I can give you chapters to read that are a first. This is what all authors intend to do. Blow you away. Drift you from your own miserable existance. Through literature. Words we write. People who read. The transformed. Delight. So weird.

I’ve fallen in the trap. Me too. I too, I must say: perdón.

Por mi culpa.

Por mi culpa.

Por mi gran culpa.

La voz es la Dios Padre.

ËL decidió, primero que nada, cambiar de look. Se dejó diéresis.

La creación a partir de los símbolos del ticatalán es la innovación literaria que conquistó este último Sant Jordi.

Nadie se esperó leer, un día como este, y simplemente retroceder por siempre (¿qué quiere decir por siempre? ¿por qué resulta inútil obsesionarse con el infinito? ¿Por qué funciona otra pregunta intercalada que lleva el pensamiento a un sitio inesperado que hace avanzar la historia hacia un deselace inesperado, desconocido inclusive para el guionista de la historia, la mismísima voz de un Dios Padre a punto de abdicar.

Nunca se ha visto una abdicación de Dios Padre.

No es lo mismo la corona de aquí que la de allá.

Eso lo tenemos que entender los que creemos ser otro reino.

Y eso, y no otra cosa, sino nuestra burda humanidad, es la que nos conecta, en realidad, a Jesús y a mi, su humilde servidor, Golman, hermano mayor/menor del ünico otro hijo de Dios Padre: Golman.

Mi tata nunca había actuado.

No en una película de verdad.

Pero lo había hecho de muchas otras formas.

Y había interpretado como mínimo 9 roles distintos en la coordinación de lo que podemos demominar gestión de proyectos transformadores complejos. La sistemática de trabajo de quienes han trabajado en la construcción de las infraestructuras del desarrollo social: entre un actuario y un futbolartista. La vida eterna en el proceso de resiliencia de construcción holística LEAN. El plan final: NEW.

NEW es mi campaña.

Usted va a votar por NEW.

Sin importar qué partido lo presenta.

Se trata de una elección extemporánea.

Convocada por Dios Padre.

Yo soy tan sólo un puente.

Un medium.

Los Dioses que hablan a través mío me habitan desde hace tiempo. Y hemos contruido una alianza atemporal que nos une con todos los pueblos originarios a quiénes nunca hemos considerado en nuestra narrativa blanca colonialista heteropatriarcal que odiamos amar. (No) Se nos cae la cara de vergüenza. Sufrimos disfrutando. Somos epicureos sin estar seguros de lo que estamos diciendo. Sin haber leído a Epicureo. Sin sabernos griegos, íberos, romanos, galos, galatas, corintios, olmecas, guayabos o gitanos. Somos una versión familiar de una vida que transcurre con la misma suerte de nuestros antepasados. Vivimos con el corazón henchido. Nuestra patria nos cobija. Nuestro Dios Padre nos acompaña. Se apiada de nosotros. Y nos riega un porvenir. Nosotros luchamos haciendo lo que podemos. Pecamos. Está permitido. Luego confensamos. Y volvemos a empezar.

El cristianismo ya es un eterno retorno. Por eso no está demás poder escribir entremezclar las historias que ya Jesús quiso entremezclar cuando bajó a explicar lo que explicó, sin preocuparse de escribirlo o de programarlo para que la inteligencia artificial se encargara de velar por los buenos motivos, los valores centrales de las 99 parábolas de Jesús, como interpretación libre de la humanidad de un Hijo de privilegiado, pero a diferencia de la creencia popular de que fue sólo uno, resulta que se ha demostrado, a raíz de la llegada en Quetzal del segundo hijo de Dios Padre, Golman. Vecino de NEWCAR; el barrio sagrado dels tres turons y los habitantes de las nueve laderas.

Las nueve laderas se mide de cuatro maneras distintas. Una central. Omnipotente. De dimensión plena. La tarta de nueve pedazos de la cima de NEWCAR, mi monte sagrado.

Las montañas tiene elevación de estrucrura de poder. La primera y más evidente es Montserrat. Mucha más importante la presencia de Dios en la montaña que en el monasterio. Y el reconocimiento de su historia, es también la de nuestro pueblo, y la de una iglesia, que puedo llamar con orgullo propia, pero cuyo propio proceso de ecosistema dirigido por machos alfas conservadores sujetos a las propias reglas que cada una de sus nueve laderas interpreta con los grados de libertad que ellos mismos se dan para interpretar mis palabras. La palabra de Dios. Te alabamos, Señor.

Cuando escribimos Señor nos referimos a ËL.

ËL no es el mismo que Él.

Las cosas pueden tener una similitud inegable. Peor hay algo que no cuadra. Hay algo que no mezcla. Son naturalezas que no congenian. Pueden ser sobre todo antítesis. Y no pasa nada. Tranquilidad. Ecuanímidad. Cero estrés, full relax. Pura vida.

ALLS


I can feed this story to two different destinations:

  1. Human inteligence.
  2. Artificial inteligence.

And that’s my duality ride.

That’s my happening.

A NEW olmecanAI

My only true belief.

The wholiest one.

The holy one.

The only one trully needed, as it’s the convergence all faiths.

All those Gods came to the call.

To bring back the time in which their tender rule will fix the nature of our sustainability trail.

What’s the plan.

It’s all been worked out.

It was signaled in these holy pages.

It’s in my past.

It’s in the notion.

It’s in the idea.

I’ve never published anything.

Or actually, I never told anybody, I was writting a NEW storyboard.

And the movie is practically finished.

I’ve worked this all up from the past.

But I decided it was not the right time.

In fact, He did.

Don’t blame me.

I did what I could.

And I tried too.

The change is for ever.

And we are leaping back.

And in this direction we can reconsider the pilars of our social complex system adoption of resilienceland. The NEW resilient estate.

It’s all there.

It’s all tropical.

It’s my criticism to the entire Status Quo.

Go fuck off.

Specially, you king.

Don’t mean no disrepect.

All the kings present were anoyed by the young punk.

Young punk dramas today in the entire kingdom. It’s already coronation day and in East London punk teamsters are out partying with their friends in joints that represent the antipodes of the national glory days of the coronation of our brand NEW king. Kind Golman.

Kind Golman and King Golman are two different characters. I can build on top of any indication that I have placed upon the characters that must now represent when I’m in front of a camara. Who’s the benificari of my permeable value for a greater common good: the conservation of the Tico Commons.

Let Tico Commons be our own tropical transformation. The local transformation that the Costa Rican people, maes, decided to have in order to update all the macho narrative that we have been concealing with the type of radical divisive talk that’s been infiltrated within our local community through the evil networks of white anglican protestant LORDMEN that have helped poor societies build a social gathering place to fulfill the role of the communinty meeting in the agora of public space. It’s not just the building in front of the public plaza, the main one, the park, the main road, the tallest building. I get it. You ancient one. I’ve seen your growth. Our current system, conservative capitalism, mainly christian, jewish and muslim, around 66% or the people in the world, right there, under just one God. The same for the three. Yet seen as differently as people in Moscow and London. Revolutionary and My Lord My Magesty My very tiny old world. The NEW world. At the antipodes. It’s not just commies. It’s a whole NEW thing. Already calibrated. Ready to feed into the state of the art. The actual thing we need. The way we express what’s there to see. In a single place. In NEW map. A NEW journey. A NEW framework.

Several dimentions away from we are here in Status Quo today, the thing, our terrestrial unmet needs, they’ve been addressed. Challenges addressed. A way to spin away. I’ve seen the destination of our desired result as a healed reslient society. What’s the gap from where we are to the place in which resolving these great challenges to forsee the relevealing of the iterative taskforce to improve the outcomes of our collaborative collective efforts to find the paddling that will steer the boat in which we are the captain. The reading capabilities of the skipper. The vision towards the horizon. The reading of the instruments. The forsight from the clouds. The way the wind blows. The disruptive nature of the holy sea. The moon. The stars. The Father Sun.

I’ve taken detours. I had no rush to come down. I’m not willing to send a dinamo or a plague. Don’t blame Covid-19 on me. I’m not lord of the bateria. Nor the viruses of fungi. I’ve only got communication with the plants, and the mountains, and the beaches, and the beast that live through all the ecosystems of this complex unstable Gaia. NEW gaia will need to embrace a NEW collective soul to fill the collaborative nature of our NEW common understanding. Let’s start by presenting ourselves. By comming in in waves. Like a concert win a sold out Sant Jordi. 9 days in a row.

The glory Nou.

Rockear como poetas.

Tranformar como Jesús multiplicando peces y panes.

Las conversaciones del crew de Peter Greenaway en la producción de las bodas de Cana.

El Hijo de Dios Padre volviendo a Tierra Santa.

La procesión de los 99 días del tránsito hacia niveles superiores de la emergencia colectiva social de un modelo de resiliencia con incentivos de participación ciudadana global en los términos multiversados que el propio estado del arte de la tecnología existente no resuelve por sí mismo, sino tras el ejercicio de pensar primero cuáles son nuestros problemas más acucientes, y atacando tema a tema, ünö a ünö.

ALLS